۱۳۹۲ خرداد ۳, جمعه

رابطه های بیمار 3

<div style="direction:rtl;text-align:right">رابطه های بیمار 3</div>:
امروز مقاله تو رو که در مورد ماندن زنها در رابطه تحت هر شرایط بد رو خوندم ، خیلی خوشم اومد ، یه کامنت هم گذاشتم که نمیدونم چرا پست نشد .. تجربه من بهم میگه که بزرگترین مشکل زنان ایرانی این کلمه » نجابته » … زن نجیب یعنی زن بد بخت ، مرد نجیب هم که اصلان نداریم ….

کامنت شاهین.
شاهین نظرش اینه.
این دقیقا  مشکل منه. نجیب بودن! چون دوست دارم نجیب باشم و چون با این حساب رابطه جنسی  زن را تبدیل به یک موجود نانجیبی میکنه  . پس ادم های رابطه ام جوری انتخاب میشوند که خونسرد! باشند. یا من تبحر زیادی دارم  در سرد کردن ادم ها.
معمولا این قسمت رابطه که حذف بشه بقیه رابطه هم به مرور از بین میره. و من میمانم و تنهایی. رابطه با دوستی و خواهر برادری تفاوت داره.
خوب اینکه مرتب خودمان را بخواهیم با نظرات دیگران ارزیابی کنیم نتیجه خوبی نخواهد داشت. من توی یک رابطه بیمار نماندم چون اصلا نمیتوانم را بطه ای را به نتیجه برسونم چه برسه با ان که داخل یک رابطه بمانم. ادم هایی مثل من علاقه دارند به رابطه های تمام شده وفا دار باشند .
من فکر میکنم در واقع با زرنگی تمام دم به تله نمی دهم. چون از وارد شدن به یک رابطه و درگیر ان شدن میترسم. من اینجور توجیه میکنم که نمیخواهم اسیر کسی باشم. اما در واقع میخواهم به گیم خودم ادامه دهم یک ادم» همیشه مجرد و تنها «شاید این مدل جذابیت را دوست دارم. گیم  شروع یک رابطه در من به قسمت جدیش که میرسه من عین جن فرار میکنم ومتواری میشوم وغیب میشوم.
اما این نجابت درست عکس این هم عمل میکند. زنانی هستند که فکر میکنند اگر چند رابطه تمام شده داشته باشند دیگر نجیب نیستند و مثل کالای دسته دوم خدشه دار شده اند. گاهی زنها به خود مثل اشیا نگاه میکنند. مثل مثلا گوشی موبایل باید تحت مالکیت قرار بگیرند و پسوردشان را فقط صاحب گوشی دارد.
به همین دلیل نجابت و ترسیدن از عاقبیت بدتر و حرف مردم و دیدجامعه در یک رابطه بیمار اسیر میمانند. بدون انکه متوجه باشند به خود چه ظلمی میکنند.
پست بعدی در باره نشانه های رابطه های بیمار است. و کامنت های رسیده

دسته‌بندی شده در: کلا.