<div style="direction:rtl;text-align:right">رابطه های بیمار ادامه</div>:
یکی از دوستان خیلی خوب قدیمی حامد در کامنت نوشته
در نود درصد موارد حتی با دونستن مشکل طرف مقابل هم بیخیال رابطه نمیشن.
ترس از تنهایی، تنها موندن. غصه خوردن و… همه باعث میشه که تو رابطه میمونن.
دوست بدون نامم هم نوشته
از رابطه های بیمار بیرون اومدن شجاعت و همت میخواد. و این که بدونی طوری از رابطه بیرون میای که در حق طرفت اجحاف نکرده باشی (البته اگه حقی هم داشته باشه تو این رابطه ی غلط).
دوتا از دوستان خانم نوشتن که اینقدر صبر میکنند و تحمل میکنند و تلاش میکنند تا مطمئن بشن راهی به غیر از بیرون امدن از رابطه نیست .
لازمه دوباره توضیح بدم که این مطالب در باره روابط خارج از ازدواج نوشته میشه.
یک رابطه وقتی هنوز به ازدواج نرسیده قوانینیش با قوانین ازدواج تفاوت داره و حال انکه ما خود را موظف میدانیم تمام قواعد ازدواج را در رابطه پیاده کنیم.
دوم اینکه باز لازم به توضیح است در باره رابطه بیمار مینویسیم. نه رابطه غلط . فرقش هم این است که رابطه غلط با تبصره و قانون تبدیل به یک رابطه خوب نمیشه. از ریشه ان طرف که رابطه را غلط میدونه به ادامه رابطه امیدوار نیست. ودر انتها هم دیر یا زود این ارتباط برایش بی اهمیت می شود.
اما رابطه بیمار رابطه ای است که امکان سالم سازی وتر میم و امید به ان وجود دارد. طرفین با گفتگو و درک متقابل می توانند تعادل بر قرار کنند.
رابطه های بیمار نشانه هایی دارند. یک رابطه بیمار لزما یک رابطه پر تنش نیست. و پر تنش بودن هم حتما نشانه بیمار بودن وغلط بودن رابطه نیست. نشانه سو تفاهم هست که با گفتگو میتواند رفع شود.
در یک رابطه بیمار اعتماد وجود ندارد. یکی از دوطرف مرتب نگران مورد خیانت قرار گرفتن است. و ناخوداگاه دنبال نشانه های خیانت میگردد. از این رو طرف مقابل را مرتب کنترل میکند. و بلاخره هم در یک برهه سرف دوم رابطه مرتکب خیانت میشود چون به ان سمت سوق داده میشود.
حریم خصوصی را طرف دوم رابطه را مرتب نادیده میگیرد. چک کردن موبایل طرف مقابل که از بزرگترین تجاوز ها به حریم شخصی افراد است. از ان دسته است.
در طی روز بارها شخص دوم رابطه مورد بازجویی قرار میگیرد. کجا رفته چه کاری کرده با کی صحبت کرده.
و خیلی منطقی این این عادات زشت را به حساب دوست داشتن می گذارد.
این با نگران شدن تفاوت دارد. ادم نگران هر ان فکر نمیکند که شخص دوم رابطه وقتی خبری ازش نیست حتما کسی را وارد حریم خصوصی خود کرده و مشغول لهو و لعب است. احتمالات زیادی را در نظر میگیرد وحرف طرف مقابل را به اسانی میپذیرد.
رابطه ای که حسادت باعث محدود کردن شخص دوم رابطه میشود .
این با حسادت های جزیی فرق میکند.
رابطه ای بیمار رابطه ایست که خشونت وارد ان شده. این خشونت میتواند فیزیکی یا کلامی باشد.
خشونت کلامی شامل تمام توهین ها و سرزنش ها و سرکوفت ها میشود.
یک رابطه بیمار را میتوان تمرین گفتگو پذیرفتن مشکلات و تلاش برای رفع ان بهبود بخشید.
این پست ادامه دارد.
دسته‌بندی شده در: کلا. Tagged: رابطه های بیمار
در نود درصد موارد حتی با دونستن مشکل طرف مقابل هم بیخیال رابطه نمیشن.
ترس از تنهایی، تنها موندن. غصه خوردن و… همه باعث میشه که تو رابطه میمونن.
دوست بدون نامم هم نوشته
از رابطه های بیمار بیرون اومدن شجاعت و همت میخواد. و این که بدونی طوری از رابطه بیرون میای که در حق طرفت اجحاف نکرده باشی (البته اگه حقی هم داشته باشه تو این رابطه ی غلط).
دوتا از دوستان خانم نوشتن که اینقدر صبر میکنند و تحمل میکنند و تلاش میکنند تا مطمئن بشن راهی به غیر از بیرون امدن از رابطه نیست .
لازمه دوباره توضیح بدم که این مطالب در باره روابط خارج از ازدواج نوشته میشه.
یک رابطه وقتی هنوز به ازدواج نرسیده قوانینیش با قوانین ازدواج تفاوت داره و حال انکه ما خود را موظف میدانیم تمام قواعد ازدواج را در رابطه پیاده کنیم.
دوم اینکه باز لازم به توضیح است در باره رابطه بیمار مینویسیم. نه رابطه غلط . فرقش هم این است که رابطه غلط با تبصره و قانون تبدیل به یک رابطه خوب نمیشه. از ریشه ان طرف که رابطه را غلط میدونه به ادامه رابطه امیدوار نیست. ودر انتها هم دیر یا زود این ارتباط برایش بی اهمیت می شود.
اما رابطه بیمار رابطه ای است که امکان سالم سازی وتر میم و امید به ان وجود دارد. طرفین با گفتگو و درک متقابل می توانند تعادل بر قرار کنند.
رابطه های بیمار نشانه هایی دارند. یک رابطه بیمار لزما یک رابطه پر تنش نیست. و پر تنش بودن هم حتما نشانه بیمار بودن وغلط بودن رابطه نیست. نشانه سو تفاهم هست که با گفتگو میتواند رفع شود.
در یک رابطه بیمار اعتماد وجود ندارد. یکی از دوطرف مرتب نگران مورد خیانت قرار گرفتن است. و ناخوداگاه دنبال نشانه های خیانت میگردد. از این رو طرف مقابل را مرتب کنترل میکند. و بلاخره هم در یک برهه سرف دوم رابطه مرتکب خیانت میشود چون به ان سمت سوق داده میشود.
حریم خصوصی را طرف دوم رابطه را مرتب نادیده میگیرد. چک کردن موبایل طرف مقابل که از بزرگترین تجاوز ها به حریم شخصی افراد است. از ان دسته است.
در طی روز بارها شخص دوم رابطه مورد بازجویی قرار میگیرد. کجا رفته چه کاری کرده با کی صحبت کرده.
و خیلی منطقی این این عادات زشت را به حساب دوست داشتن می گذارد.
این با نگران شدن تفاوت دارد. ادم نگران هر ان فکر نمیکند که شخص دوم رابطه وقتی خبری ازش نیست حتما کسی را وارد حریم خصوصی خود کرده و مشغول لهو و لعب است. احتمالات زیادی را در نظر میگیرد وحرف طرف مقابل را به اسانی میپذیرد.
رابطه ای که حسادت باعث محدود کردن شخص دوم رابطه میشود .
این با حسادت های جزیی فرق میکند.
رابطه ای بیمار رابطه ایست که خشونت وارد ان شده. این خشونت میتواند فیزیکی یا کلامی باشد.
خشونت کلامی شامل تمام توهین ها و سرزنش ها و سرکوفت ها میشود.
یک رابطه بیمار را میتوان تمرین گفتگو پذیرفتن مشکلات و تلاش برای رفع ان بهبود بخشید.
این پست ادامه دارد.
دسته‌بندی شده در: کلا. Tagged: رابطه های بیمار
