<div style="direction:rtl;text-align:right">رابطه های بیمار (1) مقدمه</div>:
مطلبی در مورد اینکه چرا زنهای ایرانی بیشتر در رابطه های بیمار (خارج از ازدواج )باقی میمانند میخواهم بنویسم.
از چند روانشناس هم نظر مشورتی میگیرم.
کامنت دانی باز است. و از نظرات شما استقبال میکنم.
________________
ماندن در یک رابطه که روال خوبی برای زن ندارد و دران مورد بی مهری بی اعتنایی کنترل و شک حس تردشدگی و خشونت قرار میگیرد در کشور ما بسیار رایج است.
وقتی پیمانی به نام ازدواج نیست باقی ماندن در این ازار عجیب به نظر میرسد.اما رایج است.
جدا از جو مرد سالاری جامعه فاکتور های دیگری نیز باعث ادامه دادن این گونه رابطه ها میشوند.
از مهمترین ان به فرهنگ رنج کشیدن و پاداش گرفتن میتوان اشاره کرد.
به ما اینگونه القا شده رنج که بکشیم بلاخره به نتیجه میرسد و پاداش دنیوی و اخروی داریم. به همین دلیل به این رابطه بیمار ادامه میدهیم.
ما خود را سزاوار رنج میدانیم برای اینکه به نظر خودمان کل ایجاد رابطه بین زن ومرد گناه است.
تربیت جامعه در لایه های زیرین روحی مانفوذ بسیاری دارد.
زیاد بودن باید ونباید ها برای زنان جامعه ما حس ارزشمند بودن را از این قشر میگیرد.
تبلیغات خیابانی در موردحجاب. رفتار ورسوم فرهنگی معیار های مویی ونادرستی برای زن بودن هستند که نوعا قابل اجرا هم نیستند هرگاه کمی از این معیار ها عدول کنیم حس میکنیم به عنوان یک زن ارزشمند و دوست داشتنی نیستم. واین از کودکی در ماشکل میکیرد. پس سزاوار جهنم هستیم. وجهنم را در این دنیا با باقی ماندن در یک رابطه بیمار فراهم میکنیم.
از انجا که این باور ها در لایه های زیرین شخصیت زنهای ایرانی جا خوش کرده اند. به هرجای دیگر جهان هم مهاجرت کنیم این مشکل را باخود میبریم مهم است که به دلایل این انتخاب ها پی ببریم. بلکه راه گزیری باشد از این معضل. اول از همه باید یاد بگیرم که رنج نبریم. باید متوجه شویم برای رنج بردن به دنیا نیامده ایم . هیچ گناه نابخشودنی را حمل نمی کنیم و نیز زن بودن به معنی صبر کردن بر ناروایی نیست. و ایستادن به هر قیمتی دلیل خانم بودن نیست.
از کامنت های شما استقبال میکنم و یه صورت پست در وبلاگ منتشر میشود هرچند میدانم کامنت گذاشتن در این وبلاگ اسان نیست.
از نظر اقایان به اندازه نظر خانم ها استفاده می کنم.
به هر حال ما باید نسلی را تربیت کنیم که مشکلات شخصیتی کمتری داشته باشد.
مشکل کامنت دانی رفع شد. همه میتونن کامنت بذارن
دسته‌بندی شده در: کلا. Tagged: زنانه نویسی ها
از چند روانشناس هم نظر مشورتی میگیرم.
کامنت دانی باز است. و از نظرات شما استقبال میکنم.
________________
ماندن در یک رابطه که روال خوبی برای زن ندارد و دران مورد بی مهری بی اعتنایی کنترل و شک حس تردشدگی و خشونت قرار میگیرد در کشور ما بسیار رایج است.
وقتی پیمانی به نام ازدواج نیست باقی ماندن در این ازار عجیب به نظر میرسد.اما رایج است.
جدا از جو مرد سالاری جامعه فاکتور های دیگری نیز باعث ادامه دادن این گونه رابطه ها میشوند.
از مهمترین ان به فرهنگ رنج کشیدن و پاداش گرفتن میتوان اشاره کرد.
به ما اینگونه القا شده رنج که بکشیم بلاخره به نتیجه میرسد و پاداش دنیوی و اخروی داریم. به همین دلیل به این رابطه بیمار ادامه میدهیم.
ما خود را سزاوار رنج میدانیم برای اینکه به نظر خودمان کل ایجاد رابطه بین زن ومرد گناه است.
تربیت جامعه در لایه های زیرین روحی مانفوذ بسیاری دارد.
زیاد بودن باید ونباید ها برای زنان جامعه ما حس ارزشمند بودن را از این قشر میگیرد.
تبلیغات خیابانی در موردحجاب. رفتار ورسوم فرهنگی معیار های مویی ونادرستی برای زن بودن هستند که نوعا قابل اجرا هم نیستند هرگاه کمی از این معیار ها عدول کنیم حس میکنیم به عنوان یک زن ارزشمند و دوست داشتنی نیستم. واین از کودکی در ماشکل میکیرد. پس سزاوار جهنم هستیم. وجهنم را در این دنیا با باقی ماندن در یک رابطه بیمار فراهم میکنیم.
از انجا که این باور ها در لایه های زیرین شخصیت زنهای ایرانی جا خوش کرده اند. به هرجای دیگر جهان هم مهاجرت کنیم این مشکل را باخود میبریم مهم است که به دلایل این انتخاب ها پی ببریم. بلکه راه گزیری باشد از این معضل. اول از همه باید یاد بگیرم که رنج نبریم. باید متوجه شویم برای رنج بردن به دنیا نیامده ایم . هیچ گناه نابخشودنی را حمل نمی کنیم و نیز زن بودن به معنی صبر کردن بر ناروایی نیست. و ایستادن به هر قیمتی دلیل خانم بودن نیست.
از کامنت های شما استقبال میکنم و یه صورت پست در وبلاگ منتشر میشود هرچند میدانم کامنت گذاشتن در این وبلاگ اسان نیست.
از نظر اقایان به اندازه نظر خانم ها استفاده می کنم.
به هر حال ما باید نسلی را تربیت کنیم که مشکلات شخصیتی کمتری داشته باشد.
مشکل کامنت دانی رفع شد. همه میتونن کامنت بذارن
دسته‌بندی شده در: کلا. Tagged: زنانه نویسی ها
